Ostatnio więcej czasu spędzam pracując w ogrodzie. Pewnego dnia spojrzałam na piękne czerwone tulipany, które otwierały swoje płatki w ciepłych promieniach słonecznych. Stałam w zachwycie, podziwiając więź pomiędzy światłem i kwiatem. Im więcej ciepła otrzymuje kwiat, tym bardziej się otwiera.

Nagle mnie olśniło – to samo dzieje się z nami.

Im więcej odczuwamy ciepła, bliskości, czułości, im bardziej troszczymy się o siebie, tym bardziej nasze ciała zaczynają się relaksować i otwierać, pozwalając energii z wdziękiem przepływać przez nas i nasze życie.

To jest dla mnie prawdziwe połączenie z Boskością. Kiedy umysł kieruje swoją uwagę ku ciału i potęguje uczucie świętego zjednoczenia, życie w pełni i harmonii staje się naszym przeznaczeniem ..

Chciałam Cię zaprosić do chwili refleksji:

 

- Jak pielęgnujesz i kultywujesz uczucie ciepła w ciele?

- Jak często je czujesz w ciągu dnia?

- Ile razy w ciągu dnia zatrzymujesz osądzający, martwiący się umysł i kierujesz jego uwagę ku ciału – i większemu uczuciu miłości?

Jak często przytulasz się „od środka"?

- Jak często świadomie oddychasz głęboko do brzucha?

 

Jesteśmy kłębami energii chodzącymi po tej planecie.
Pytanie brzmi: do jakiej częstotliwości decydujemy się dostroić?
Bo to właśnie energia, którą wybieramy, zostaje odzwierciedlona w naszym zewnętrznym, fizycznym świecie.

Dlatego następnym razem, gdy się obudzisz, zanim zerwiesz się z łóżka — zatrzymaj się. Poświęć kilka sekund, by poczuć otwartość i czułość w ciele.

Kiedy gotujesz obiad, zatrzymaj się na chwilę, weź głęboki oddech i poczuj wdzięczność oraz czułość.

Gdy spacerujesz po domu, miejscu pracy albo na zewnątrz, dostrój się do uczucia miłości, które zapuszcza korzenie przez Twoje stopy wprost do Ziemi.

Musimy po prostu pozwolić sobie wibrować tym uczuciem – ponieważ prawdą jest to, że tym uczuciem jesteśmy .

Umysł przyzwyczaił się do przyjmowania roli ofiary, wierząc, że nie jest wystarczający, że brakuje mu pewnych cech i właściwości, martwiąc się o przyszłość, rozpamiętując przeszłość, żałując i tęskniąc. Przekierujmy uwagę umysłu na coś o wiele większego, na głębokie uczucie całkowitej akceptacji i miłości w ciele i zobaczmy, jak nasze życie zacznie się rozwijać.