Pojechaliśmy zwiedzić Goteborg. Przed wyjazdem wkurzyłam się nieco na Sylwka. Chodziliśmy trochę po sklepach, aż doszliśmy do parku. Ogólnie nie było w nas zbyt dużej radości. Znaleźliśmy ławkę i siedzieliśmy tam długo, czując się tacy jakby przygaszeni. Nagle Wiktor mnie zapytał:

- Jak się czujesz, mama?

- No…tak…słabo trochę.

- A dlaczego?

- Bo mam takie myśli.

Po chwili Wiktor zapytał jeszcze raz:

- A jak się czuje Prawdziwa Ty?

Bum! I nagle poczułam jakby mnie ktoś sprowadził do mojego centrum. Zrobiło mi się fajniście.

- Prawdziwa Ja? Wspaniale!

I wszyscy opuściliśmy park radośnie rozmawiając.

*

 

Z okazji Świąt i zbliżającego się Nowego Roku chciałam Wam wszystkim życzyć abyście zawsze z łatwością i lekkością powracali do Prawdziwego Ja. Do tego uczucia troskliwej, nieoceniającej miłości, które jest dostępne cały czas.